Abstract
W twórczości Hanny Kulenty kwartet smyczkowy jawi się jako znacząca forma wypowiedzi artystycznej. Jego kolejne wcielenia (6 kwartetów powstałych w la-tach 1983-2014) obrazują ewolucję języka muzycznego kompozytorki, jej spojrzenie na problemy formy, czasu, przestrzeni, brzmienia. Artykuł jest próbą uchwycenia idiomatycznych cech tej muzyki, ujmowa-nych w kontekście Bachtinowskiej teorii gatunku jako reprezentanta twórczej pa-mięci, oraz wskazania miejsca kwartetów we współczesnej muzyce kameralnej pol-skich kompozytorów.