Abstract
Cel
Celem opracowania jest analiza dynamiki umieralności niemowląt i noworodków w Polsce w okresie dwudziestolecia 1995-2015, z uwzględnieniem czasu trwania ciąży, głównych grup przyczyn oraz wieku w momencie zgonu.
Materiał i metody
W pracy wykorzystano zgłoszenia urodzenia noworodka i karty zgonów niemowląt z lat 1995, 2000, 2005, 2010, 2014 i 2015. Obliczono współczynniki umieralności niemowląt, współczynniki umieralności noworodków, współczynniki umieralności ponoworodkowej, współczynniki umieralności okołoporodowej, cząstkowe współczynniki umieralności według czasu trwania ciąży oraz współczynniki i strukturę umieralności w podziale na główne grupy przyczyn według ICD-10.
Wyniki
W okresie ostatnich 20 lat umieralność niemowląt w Polsce zmniejszyła się ponad trzykrotnie, podobnie jak umieralność noworodków i umieralność w okresie ponoworodkowym. Prawie czterokrotnie zmniejszyła się także umieralność w pierwszym tygodniu życia i dwukrotnie – współczynnik martwych urodzeń oraz prawie trzykrotnie – umieralność okołoporodowa. Dokonany postęp dotyczył przede wszystkim noworodków urodzonych przedwcześnie, w której to grupie umieralność niemowląt zmniejszyła się ze 128,5 na 1000 urodzeń żywych w 1995 roku do 36,8 w 2015 roku. Głównymi przyczynami zgonów niemowląt i noworodków są choroby okresu okołoporodowego i wady wrodzone.
Wnioski
W ostatnim dwudziestoleciu, postęp w zakresie zmniejszania umieralności niemowląt był kontynuowany. Wyrażał się on przede wszystkim zwiększaniem szans przeżycia noworodków urodzonych z ciąż o coraz krótszym czasie trwania. Oznacza to, że zwiększa się populacja dzieci wymagających nierzadko długotrwałej opieki medycznej i rehabilitacji. Zgony niemowląt i noworodków urodzonych o czasie i z przyczyn innych niż wady wrodzone nie występują często. Konieczne jest monitorowanie indywidualnych przypadków takich zgonów.