Wpływ mikrobioty jelitowej na występowanie zaburzeń psychicznych oraz chorób neurodegeneracyjnych

W artykule podsumowano aktualny stan wiedzy na temat zależności między składem mikrobioty jelitowej a występowaniem zaburzeń psychicznych i chorób neurodegeneracyjnych.

Patogeneza zaburzeń psychicznych oraz chorób neurodegeneracyjnych może mieć związek ze składem bioty bakteryjnej jelit. Komunikacja między jelitami a mózgiem jest możliwa za pośrednictwem osi jelitowo-mózgowej i odbywa się za pomocą mechanizmów endokrynnych, neuronalnych i immunologicznych.

Skład mikrobioty jelitowej człowieka w trakcie jego życia podlega fluktuacjom. Bakterie jelitowe pełnią wiele funkcji, które są korzystne dla zdrowia gospodarza. Pod wpływem czynników środowiskowych może wystąpić dysbioza jelitowa – stan zaburzenia jakościowego i ilościowego bioty bakteryjnej jelit.

Istnieją wyraźne różnice między składem mikrobioty jelitowej osób ze zdiagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi a składem mikrobioty jelitowej osób zdrowych. W schorzeniach takich jak depresja, schizofrenia czy autyzm stwierdza się dysbiozę jelitową, której skutkiem jest zmniejszenie integralności bariery jelitowej, a następnie przemieszczenie do krążenia ogólnego drobnoustrojów oraz ich produktów.

U osób ze zdiagnozowanymi chorobami neurodegeneracyjnymi (choroba Alzheimera, Parkinsona) skład bioty bakteryjnej jelit jest odmienny w porównaniu do osób zdrowych. Wybrane typy bakterii, za pośrednictwem osi jelitowomózgowej, mogą wpływać na procesy zachodzące w mózgu.

Istnieją zależności między składem mikrobioty jelitowej a występowaniem zaburzeń psychicznych i chorób neurodegeneracyjnych u ludzi. Są związane przeważnie z występowaniem dysbiozy jelitowej oraz zespołu nieszczelnego jelita.