Abstract
Tak zwana Braszowska gramota jest dokumentem, który pod koniec XIV wieku wyszedł z kancelarii ostatniego bułgarskiego władcy, Iwana Sracimira. Ten niewielki, liczący zaledwie 7 wersów tekst jest przykładem średniowiecznej umowy międzynarodowej opartej na wzorcach bizantyjskich. Car nadaje zwalnia w nim od podatku kupców z Braszowa, nadaje im swobody handlowe i gwarantuje swoją opiekę. Mimo skromnych rozmiarów, gramota Iwana Sracimira od lat stanowi obiekt burzliwych dyskusji naukowców różnych dziedzin. Artykuł zawiera przegląd dotychczasowych ustaleń na temat daty jego powstania, znaczenia zawartych w nim treści, zastosowanej grafii, a przede wszystkim języka. Po raz pierwszy także treść Braszowskiej gramoty została przetłumaczona na język polski.